اختلال زبان (Language Disorder)
A:
کودک در یادگیری و استفاده از زبان در زمینه های مختلف زبان شفاهی ، کتبی ، زبان اشاره ، یا سایر زمینه ها مشکلات دائمی دارد و علت آنها نقص در درک یا تولید است که موارد زیر را شامل می شود.
B:
1.معدود بودن کلمات (تعداد کلمات اندک است و کودک کلمات متنوعی به کار نمی برد).
2.ساختار جمله ای محدود (کودک نمی تواند کلمات و پسوندها را در کنار هم بگذارد تا جملاتی بر اساس قوانین گرامرومورفولوژی بسازد).
3.نقص در حرف زدن ( نمیتواند از کلمات استفاده کند و جملات را به هم متصل کند تا یک موضوع یا یک سری رویدادها را توصیف کند یا توضیح دهد یا با کسی وارد گفتگو شود).
B:
توانایی های زبانی، در یک یا چند زمینه، کمتر از آن است که از سن فرد انتظار می رود و این موضوع باعث می شود در یک یا چند زمینه زیر محدودیت عملکرد به وجود آید :
ارتباط برقرار کردن با دیگران، تعامل اجتماعی، موفقیت تحصیلی، یا عملکرد شغلی.
C:
سمپتوم ها در اوایل دوره رشد ( خردسالی و اوایل کودکی) آغاز شده اند.
D:
این مشکلات را نمی توان به نقص شنوایی یا نقص در یک حس دیگر، نقص حرکتی یا یک عارضه پزشکی یا نورولوژیک دیگر نسبت داد و معلولیت ذهنی نمی توانند توضیح بهتری برای آن باشد.