سایت دکتر علیرضا متشکر

اختلال سیالی کلامی(لکنت) ((Childhood-Onset Fluency Disorder( Stuttering )

A:

زمانی فرد رسما مبتلا به اختلال سیالی کلامی با شروع در کودکی (لکنت زبان) اعلام می شود که در سیالی کلامی عادی و در زمان بندی تلفظ اصوات مشکل داشته باشد. این مشکل با سن و مهارت های زبانی او مطابقت نداشته باشد، به مدت طولانی ادامه یابد (در اکثر موارد) و یک یا چند مورد از موارد زیر به طور فراوان و شدید در آن مشاهده شود :

1.فرد اصوات و سیلاب ها را تکرار می کند.

2.صدای حروف بی صدا و همچنین صدای حروف صدا دار را طولانی تلفظ می کند.

3.کلمات را شکسته بیان می کند (در وسط کلمه مکث می کند).

4.در میان حرف ها مکث هایی دارد که آنها را با صدایی دیگر پر می کند (بلوکینگ صدا دار یا مکث پر شده) یا این مکث ها با سکوت همراه هستند (بلوکینگ ساکت یا مکث های خالی).

5.فرد از دراز گویی (circumlocution) استفاده می کند (برای اجتناب از کلمات مشکل ساز، کلمات دیگری به کار می برد).

6.کلمات را با فشار فیزیکی زیاده از حد تولید می کند.

7.کلمات یک هجایی (یک سیلابی) را تکرار می کند (مثلا : من-من-من-من-من می آیم).

B:

این مشکلات باعث می شوند فرد از حرف زدن مضطرب شود یا در یک یا چند زمینه زیر اختلال به وجود آید :

برقرار کردن ارتباط با دیگران، تعامل اجتماعی، عملکرد تحصیلی یا عملکرد شغلی.

C:

سمپتوم ها در اوایل دوره رشدی (خردسالی واوایل کودکی) آغاز شده اند.

D:

این مشکلات را نمی توان به نقص گفتاری-حرکتی یا حسی، مشکلات سیالی کلامی ناشی از مشکلات نورولوژیک (مثلا سکته مغزی، تومور، تروما) یا یک عارضه پزشکی دیگر نسبت داد و یک اختلال روانی دیگر نمی تواند توضیح بهتری برای آنها باشد.