شب ادراری کودکان(قسمت اول)

شب ادراری یک علامت روان تنی شایع است که هم به تنهایی و هم در همراهی با دیگر اختلالات کودکان و نوجوانان تظاهر می یابد. شب ادراری ممکن است علت های متعددی داشته باشد. درمانهای گوناگونی که در طیف رشته های تخصصی روانپزشکی کودک و نوجوان،روانشناسی کودکو نوزاد، و اورولوژی قرار دارند، موثر شناخته شده اند.
در واقع، شبادراری یا خیس کردن محل خواب، به وضعیتی گفته میشود که در سنی که اغلب همسالان بیمار میتوانند خود را مهار کنند و کنترل خود را بدست بگیرند ، شخص به طور ناخواسته در موقع خوابادرار میکند.

اگر از ابتدای تولد نوزاد در شب ادرار میکند به این وضعیت شب ادراری اولیه (PNE) میگویند.

اگر کودک از ابتدای تولد شبادراری نداشته و بعداً دچار آن شده به آن شب ادراری ثانویه (SNE) میگویند. غالبا دختران تا سن شش سالگی و پسران تا هفت سالگی از این حالت بیرن میآیند . تا ده سالگی نزدیک به 95٪ از کودکان بهبود می یابند

در واقع این اصطلاح زمانی در کودک به کار می رود که دفع مکرر ارادی یا غیرعمدی ادرار در لباس یا بستر، روز یا شب در کودکانی که باید از نظر سنی به طور طبیعی کنترل مثانه را بدست آورده باشـند و همچنـین در غیـاب نابهنجـاری هـای جسـمی مشـخص روی دهد.اکثر کودکان کنترل ادراری روزانه و شبانه منظمی را در سنین 3-4 سالگی کسب می کنند، بنـابراین بهتـرین سـن جهت مطرح نمودن تشخیص شب ادراری، 5 سـالگی مـی باشـد. تشخیص شب ادراری زمـانی مطـرح مـی شـود کـه کـودک حداقل 2 بار در هفته برای 3 ماه متوالی لباس یا رختخواب خـود را خیس نماید و یا اینکه خیس کردن رختخواب بـه شـکل یـک نگرانی و ناراحتی ای که به لحاظ کلینیکـی بـا اهمیـت اسـت در حیطه ی زندگی طفل جلوه نماید. درمان و تشخیص این اختلال به عهده متخصصین می باشد، و بهتر است والدین محترم پیش از هرگونه اقدام فردی به یک متخصص مراجعه نمایند